Stymulacja hormonalna jest metodą leczenia niepłodności zarezerwowana dla par, u których przyczyna kłopotów z zajęciem w ciąże, są zaburzenia jajeczkowania. W stymulacji hormonalnej stosowane są leki do stosowania doustnego lub gonadotropiny do stosowania parenteralnego. Celem stymulacji hormonalnej jest uzyskanie 1-2 pęcherzyków zdolnych do owulacji. Stymulacja jajeczkowania wymaga monitorowania ultrasonograficznego i hormonalnego cyklu. Stymulację hormonalną wykorzystuje się do starań własnych lub inseminacji wewnątrzmacicznej.

Inseminacja wewnątrzmaciczna (IUI) jest to stosunkowo prosty, niebolesny, nieinwazyjny zabieg polegający na wprowadzeniu do jamy macicy, zawiesiny wyselekcjonowanych plemników partnera lub zależnie od wskazań nasienia dawcy. Zabieg przeprowadza się w dniu spodziewanej owulacji, w tym celu wymagane jest monitorowanie cyklu.

Wskazaniami do inseminacji wg Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) są następujące:
⦁ Endometrioza I / II stopnia.
⦁ Zaburzenia ejakulacji.
⦁ Zakażenie jednego z partnerów HIV, HCV.
⦁ Czynnik męski, tylko nieznacznego stopnia tj. parametry nasienia nie gorsze niż: koncentracja 10mln, A 10%, odsetek prawidłowych plemników 4%, SCD < 30%.
⦁ Konieczność użycia nasienia dawcy.
Warunki prawidłowej kwalifikacji:
⦁ Kobieta do 35 lat.
⦁ Okres starań do 3 lat.
⦁ Prawidłowy wynik badania drożności jajowodów ( HSG, HyCoSy lub laparoskopia).
⦁ Prawidłowa rezerwa jajnikowa.
⦁ Do 3 IUI w innych ośrodkach.

U par spełniających warunki prawidłowej kwalifikacji do inseminacji skuteczność jest na poziomie 10 – 15% na cykl. U par nie spełniających w/w warunków skuteczność jest niższa!

Procedura zapłodnienia pozaustrojowego potocznie nazywane IVF oznacza zapłodnienie komórek jajowych kobiety i następową hodowlę zarodków poza ustrojem kobiety.

Do programu zapłodnienia pozaustrojowego kwalifikowane są pary u których zdiagnozowano obniżone parametry nasienia niezależnie od przyczyny, niedrożność jajowodów, endometriozą III i IV st., z niepowodzeniami przy wykorzystaniu innych metod wspomaganego rozrodu, z nieznaną przyczyną niepłodności. Innymi wskazaniami może być wiek pacjentów, konieczność wykonania preimplantacyjnej diagnostyki zarodków (PGT) z powodu zdiagnozowanej mutacji lub translokacji u parterów.

Cykl in vitro składa się ze stymulacji hormonalnej, pobrania komórek jajowych, zapłodnienia komórek jajowych nasieniem, hodowli zarodków i transferu zarodka/zarodków do jamy macicy.
Kontrolowana stymulacja jajników ma na celu pobudzenie do wzrostu i równoczesnego dojrzewania licznych pęcherzyków jajnikowych a tym samym zwiększenie liczby potencjalnie dojrzałych komórek jajowych. Sposób stymulacji ustalany jest indywidualnie. Polega ona na codziennym stosowaniu leków stymulujących w połączeniu ze ścisłym monitorowaniem ultrasonograficznym i hormonalnym. Sama kontrolowana stymulacja trwa najczęściej około 8 – 12 dni. Czas trwania stymulacji jest uzależniony od rodzaju protokołu i indywidualnej odpowiedzi pacjentki. Stymulację hormonalną kończy pobranie komórek jajowych.
Jedynie sam etap zabiegowy procedury in vitro (zabieg pobrania komórek jajowych, zapłodnienie, hodowla zarodków i transfer zarodków) odbywa się w jednej z współpracujących z NZOZ GYN-CARE Klinik Leczenia Niepłodności.
Pobranie komórek jajowych jest to krótki, kilkuminutowy zabieg w znieczuleniu ogólnym, polegający na ściągnięciu za pomocą igły pod kontrolą ultrasonograficzną płynu pęcherzykowego, który powinien zawierać komórki jajowe ze wszystkich widocznych pęcherzyków z obu jajników. Okres odzyskania sprawności po zabiegu nie przekracza ok. 1 godz. a pobytu w Klinice 2 – 3 godzin. W dniu punkcji zalecamy odstąpienie od czynności zawodowych oraz zaniechanie prowadzenia pojazdów.
Nasienie, po kilkudniowej wstrzemięźliwości płciowej (najlepiej 2-5 dni), partner oddaje tuż przed punkcją. Niekiedy może zaistnieć konieczność uzyskania plemników drogą zabiegową z jądra lub najądrza lub skorzystanie z nasienia dawcy.

Komórki jajowe w procedurze in vitro mogą być zapłodnione naturalnie poprzez inkubacje plemników i komórek jajowych co nazywamy klasycznym IVF, lub w procedurze mikromanipulacji polegającej na wstrzyknięciu plemników do cytoplazmy komórki jajowej nazywanej ICSI. Procedura ta może być wyprzedzona dodatkową morfologiczną selekcją plemników nazywaną IMSI lub po specyficznej reakcji wiązania z kwasem hialuronowym zwaną PICSI. Wybór najbardziej odpowiedniego miejsce do wstrzyknięcia plemnika może być uwidocznione w procedurze wizualizacji wrzeciona podziałowego zwanej SV. O kwalifikacji do odpowiednich metody zapłodnienia decyduje lekarz prowadzący w porozumieniu z embriologiem.
Kolejnym etapem jest hodowla zapłodnionych komórek jajowych czyli zarodków. Zwykle większość, ale nie wszystkie pobrane komórki jajowe ulegają prawidłowemu zapłodnieniu. Podejmują one podziały komórkowe by w drugiej dobie po punkcji osiągnąć stadium 4 blastomerowych (komórkowych) zarodków a w dobie trzeciej 6 – 8 blastomerowych (komórkowych) zarodków. Na tym etapie rozwoju są one najwcześniej podawane do jamy macicy. Dzisiaj najczęściej przedłuża się hodowlę do piątej doby, tj. w stadium blastocysty. Zarodki mogą być hodowane w klasycznych inkubatorach lub w embioskopii. Embrioskop jest inkubatorem nowej generacji. Pozwala w sposób zautomatyzowany dokonywać ciągłego monitoringu i oceny rozwoju zarodków.
Kolejnym etapem jest podanie zarodków do jamy macicy nazywane potocznie transferem. O ilości podawanych zarodków decyduje lekarz wraz z pacjentami. Standardowo preferuje się podanie jednego zarodka. Pozostałe prawidłowe uzyskane zarodki są witryfikowane do wykorzystania w przyszłości. Zabieg trwa kilka minut, wykonuję się go za pomocą cienkiego cewnika jest bezbolesny, nie wymaga znieczulenia. Pacjentka po zabiegu, po krótkim odpoczynku, może udać się do domu.
Okres, począwszy od punkcji jajników wymaga podawania leków zwiększających szansę na zagnieżdżenie podanych zarodków. Leki są dobierane indywidualnie. Po podaniu zarodków zalecamy uregulowany tryb życia oraz zaniechanie aktywności seksualnej. Po 14 dniach punkcji komórek jajowych ( 9 – 11 dni po transferze zależnie od wieku zarodków w dniu transferu ) oceniamy poziom hormonu ciążowego ( beta hCG ), który to wynik poinformuje o skuteczności przeprowadzonego leczenia. Jest to najtrudniejszy okres zarówno dla Państwa jak i dla nas. Potem dochodzi długi okres ciąży oraz oczekiwanie na poród dziecka.

Nie dla wszystkich par cykl zakończy się powodzeniem. Nawet w najlepszych ośrodkach na świecie średni odsetek ciąż uzyskanych metodami na zapłodnienia pozaustrojowego rzadko przekracza 30%. Kumulacyjny odsetek powodzeń określający szanse powodzenia uzyskane w trzech cyklach in vitro łącznie z wykorzystaniem transferów mrożonych ocenia się na 80%.

Życzymy wszystkich parom pragnącym posiadać dziecko jak największej liczby sukcesów.
Mamy w pełni świadomość, iż okres Państwa oczekiwania na własne dziecko jest długi, czasami bardzo długi, a droga do celu niezwykle trudna. Powodzenie stosowanego leczenia jest wspólnym naszym celem. Dołożymy wszelkich starań by niedogodności związane z licznymi wizytami, badaniami, zabiegami był jak najmniej uciążliwe i jak najbardziej skuteczne dla Państwa.

Dla większości pacjentek stosowane przez nas leczenie będzie całkowicie bezpieczne nie mniej mamy świadomość możliwych powikłań związanych ze stosowanym leczeniem.
⦁ zespół hyperstymulacji ( 1-2% ) jest związany z nadmierną zwykle nieprzewidywalną odpowiedzią na podawane leki hormonalne. Najczęściej występuje w formie łagodnej i wiąże się z powiększeniem rosnących pęcherzyków jajnikowych do rozmiarów torbieli. Stan ten może wymagać zaniechania dalszych etapów leczenia w danym cyklu. W ciężkich przypadkach może zaistnieć konieczność hospitalizacji.
⦁ Krwawienia, zakażenia – wiążą się zwykle z punkcją jajników. Odpowiednie przygotowanie pacjentek sprawia iż powikłania te zdarzają się niezwykle rzadko.
⦁ Wady płodu – odsetek wad płodu u pacjentek leczonych za pomocą metod wspomaganego rozrodu tj. zapłodnieniem pozaustrojowym z lub bez ICSI lub IMSI jest nieznacznie wyższy niż w populacji, odsetek aberracji chromosomalnych jest porównywały z grupą kontrolną płodów i noworodków poczętych naturalnie. Wychodzą jednak naprzeciw Państwa oczekiwaniom zapewniamy pełny zakres badań prenatalnych nieinwazyjnych oceniających ryzyko wystąpienia wad genetycznych oraz w razie potrzeby skierowanie na pełny zakres badań inwazyjnych (amniopunkcja, biopsja kosmówki).

Mimo coraz doskonalszych metod leczenia niepłodności są pary, które swoje marzenie o szczęśliwym rodzicielstwie mogą spełnić jedynie dzięki podarowanym komórkom jajowym lub zarodkom. NZOZ GYN-CARE we współpracy Klinikami leczeznia Niepłodności OviKlinika, Klinika Bocian w Warszawie oraz Ośrodkiem Diagnostyki i Leczenia Niepłodności Macierzyństwo w Krakowie prowadzi program dawstwa komórek jajowych dawczyń i zarodków dawców, który – przy zachowaniu pełnej anonimowości i komfortu zaangażowanych stron – pozwala na skuteczne leczenie Par pozbawionych szans na urodzenie.