Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) jest uciążliwym problemem ginekologicznym na całym świecie, z szacunkową częstością występowania u dorosłych kobiet na poziomie 40%. Uraz porodowy, starzenie się, otyłość i niedobór estrogenów to dobrze znane czynniki ryzyka.

W przypadku łagodnych objawów WNM modyfikacja stylu życia i ćwiczenia mięśni dna
miednicy mogą być skuteczne. Z metod nieinwazyjnych stosowane są także elektrostymulacja, biofeedback i pozaustrojowe unerwienie magnetyczne są nieinwazyjnymi metodami kontroli objawów. U pacjentek z bardziej nasilonym wysiłkowym nietrzymaniem moczu możemy zaoferować leczenie operacyjne takie jak taśmy środkowo-cewkowe (TVT) i kolposuspensję, są skuteczne ale też mają swoje ograniczenia. Wybór odpowiedniej metody leczenia WNM jest uzależniony do indywidualnego stanu i ciężkości choroby.

Zabieg podania PRP jest bardzo skuteczny w poprawie wysiłkowego nietrzymania moczu.
Zgodnie z teorią integralną najważniejszym czynnikiem w przypadku WNM jest wada więzadła łonowo-cewkowego. Wstrzykiwanie środków wypełniających w celu zapewnienia mechanicznego wsparcia cewki moczowej, a tym samym zachowania prawidłowej anatomii miednicy i zmniejszenia nadmiernej ruchomości cewki moczowej, nie jest nowością w leczeniu WNM. Natomiast osocze bogatopłytkowe (PRP) jest lepszym środkiem niż wcześniej stosowana inne wypełniacze jak parafina i kwas hialuronowy. PRP jest biokompatybilna, twała, nie migruje, praktycznie nie wywołuje reakcji alergicznych . Co więcej PRP jest jednym z najlepszych symulatorów tkankowych, który pobudza naturalne procesy regeneracyjne tkanek. Podanie PRP do uszkodzonych tkanek pobudza do wzrostu nowych, zdrowych komórek, przyspieszając proces gojenia. Regeneracja własnych tkanek po podaniu PRP prowadzi do odwracania niektórych zmiany, które są odpowiedzialne za wystąpienie wysiłkowe nietrzymania moczu. Skuteczność zabiegów z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego w medycynie jest dobrze udokumentowana. Wykorzystanie osocza bogatopłytkowego (platelet rich plasma – PRP) w położnictwie i ginekologii datuje się od 2007 roku.

PRP to materiał krwiopochodny, zawierający skoncentrowane płytki krwi. Autologiczne osocze bogatopłytkowe (PRP) jest uzyskiwane z własnej krwi pacjenta przez odwirowanie (centryfugacja). Płytki krwi są bogate w różnego rodzaju czynniki wzrostu i cytokiny, które wspomagają gojenie tkanek miękkich. Insulinopodobny czynnik wzrostu (IGF), naskórkowy czynnik wzrostu (EGF), podstawowy czynnik wzrostu fibroblastów (bFGF), płytkopochodny czynnik wzrostu (PDGF), transformujące czynniki wzrostu-beta (TGF-β), czynniki wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), czynnik wzrostu tkanki łącznej (CTGF), czynnik wzrostu hepatocytów (HGF) i interleukina 8 (IL-8) to tylko kilka z nich. Każda z nich odgrywa swoją rolę w zwiększaniu migracji , rekrutacji i replikacji komórek, rusztowaniu macierzy zewnątrzkomórkowej, regeneracji tkanek i neoangiogenezie.

Zabieg polega na podaniu osocza bogatopłytwego do przedniej ściany pochwy w okolicę środkowej części cewki moczowej która znajduje się około 1 cm poniżej lub zamiennie wokół cewki moczowej z wykorzystaniem specjalnej do tego przeznaczonej igły. W obu procedurach konieczne jest zastosowanie znieczulenia miejscowego. Jest to prosty, stosunkowo bezbolesny zabieg trwający około 30 minut.

Efekty zabiegów osoczem bogatopłytkowym utrzymują się do około 2 lat.

Funkcje seksualne są ściśle związane z nietrzymaniem moczu. Oznacza to, jak wysiłkowe nietrzymanie moczu wpływa na samoocenę pacjentki, pewność siebie i lęk przed zakłopotaniem. Złagodzenie objawów WNM zwiększa libido i poprawia współżycie i doznania seksualne.