Systemy wewnątrzmaciczne zawierające lewonorgestrel, ze względu dodatkowe pozaantykoncepcyjne działanie zmniejszające ilość traconej krwi miesiączkowej, są w szczególności rekomendowane u pacjentek z obfitymi / krwotocznymi lub i bolesnymi krwawieniami, może być stosowana jako leczenie wspomagające przy endometriozie lub jako kontynuacja leczenia przy rozpoznaniu przerostów błony śluzowej macicy. System wewnątrzmaciczny można zaproponować zarówno pacjentkom palącym jak również z incydentem zakrzepowo – zatorowym w wywiadzie, lub z czynnikami ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowo – zatorowej. Są szczególnie rekomendowane dla pacjentek z otyłością, z epilepsją na lekach przeciwdrgawkowych, z chorobami płuc, układu sercowo – naczyniowego i chorobami nerek. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego wewnątrzmaciczna antykoncepcja hormonalna może być stosowana u nieródek.

Podejrzenie ciąży, zmiany anatomiczne w macicy tj polipy jamy macicy i mięśniaki podśluzówkowe, wady wrodzone macicy, krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej etiologii, podejrzenie zmian dysplastycznych lub nowotworu narządu rodnego, hemochromatoza (nadmierne gromadzenie żelaza w organizmie).

Zabieg polega na umieszczeniu w jamie macicy wkładki. Rodzaj wkładki hormonalnej jest indywidualnie dobierany przez ginekologa. Dostępne wkładki hormonalne to Mirena, Kyleena, Jaydess, Levosert. Zabieg trwa parę minut. Wiąże się z krótkotrwałym dyskomfortem. Nie wymaga znieczulenia ogólnego ani miejscowego.

Zabieg przeprowadza się pomiędzy 1 a 6 dniem cyklu, czyli w trakcie albo zaraz po zakończeniu krwawienia. U pacjentek po porodzie wkładkę można założyć już 6 tyg. po porodzie, a u pacjentek zgłaszających się z celem wymiany systemu wewnątrzmacicznego na nowy, kolejna wkładkę można założyć zaraz po ewakuacji poprzedniego systemu.

Jedynymi dolegliwościami po zabiegu będzie dyskomfort w podbrzuszu jak podczas miesiączki oraz miernie nasilone krwawienie z pochwy. Po zabiegu nie ma żadnych ograniczeń np. w prowadzeniu samochodu.